გალაკტიონი_სილაჟვარდე, ანუ ვარდი სილაში_თარგმანი რუსულად_Галактион Табидзе_Роза в песке

РОЗА В ПЕСКЕ

О, Матерь Божья, солнце Мáриам!
Явленный рóзой в мокром песке,
Путь моей жизни - сновая áрия
И небо в бирюзовом далеке.

В горных утёсах встанет ночь лунная,
Если же до рассвета я дойду -
Как дама уставшая, сонная,
Опьянев, я к иконам подойду!

В дверь молельни опираясь плечом,
Вздохну я с пьяным облегчением
И свет осветит в Сиони лучом
Облачения золочением.

И тогда, придя, скажу без мольбы,
Я тут! Лебедь, эдемом мýченый!
- Взгляни и гордись молодой судьбы
Руками и лицом измýченным!

Взгляни! Гордись! Эти мои очи, -
Раньше искрившись росóй, фиалкой, -
Пьяные после бессонной ночи,
Полны слёз мести в ярости жаркой!

Гордись! Так-ли у поэтов с судьбой?
Так-ли надежды гаснет уголёк?
И душа, удивлённая мольбой,
У ног твоих гибнет как мотылёк.

Где здесь для меня утешение?
Где искупление души моей?
И как из рая Алигиери,
Я укрыт адом в дороге своей!

Меня в прóклятом пути несчастий
Тень смерти почтит появлением,
На моем предсмертном причастии
Своим не утешишь явлением!

Меня, мертвого, что будут мочи,
Быстрые кони, как бури, умчат!
Будто пьяного с бессонной ночи,
К моей могиле вихрями примчат.

О, Матерь Божья, солнце Мáриам!
Явленный рóзой в мокром песке,
Путь моей жизни - сновая áрия
И небо в бирюзовом далеке.
********************************************************
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაში

დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!
როგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი,
ჩემი ცხოვრების გზა სიზმარია
და შორეული ცის სილაჟვარდე.

შემოიღამებს მთის ნაპრალები,
და თუ როგორმე ისევ გათენდა-
ღამენათევი და ნამთვრალევი,
დაღლილ ქალივით მივალ ხატებთან!

ღამენათევი და ნამთვრალევი
მე მივეყრდნობი სალოცავ კარებს,
შემოიჭრება სიონში სიონში სხივი
და თეთრ ოლარებს ააელვარებს.

და მაშინ ვიტყვი: აჰა! მოვედი
გედი დაჭრილი ოცნების ბაღით!
შეხედე, დასტკბი ყმაწვილურ ბედის
დაღლილ ხელებით, წამებულ სახით!

შეხედე! დასტკბი! ჩემი თვალები,
წინათ რომ ფეთქდნენ ცვრებით, იებით, -
ღამენათევი და ნამთვრალევი
სავსეა ცრემლთა შურისძიებით!

დასტკბი! ასეა ყველა მგოსნები?
შენს მოლოდინში ასეა ყველა?
სული, ვედრებით განაოცები,
შენს ფერხთ ქვეშ კვდება, როგორც პეპელა.

სად არის ჩემთვის სამაგიერო?
საბედნიერო სად არის სული?
ვით სამოთხიდან ალიგიერი,
მე ჯოჯოხეთით ვარ დაფარული!

და როცა ბედით დაწყევლილ გზაზა
სიკვდილის ლანდი მომეჩვენება,
განსასვენებელ ზიარებაზე
ჩემთან არ მოვა შენი ხსენება!

დავიკრებ ხელებს და გრიგალივით
გამაქანებენ სწრაფი ცხენები!
ღამე ნათევი და ნამთვრალევი
ჩემს სამარეში ჩავესვენები.

დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!
როგორც ნაწვიმარ სილაში ვარდი,
ჩემი ცხოვრების გზა სიზმარია
და შორეული ცის სილაჟვარდე.