მთის ქალო შენკენ მოვდივარ
მთის ქალო შენკენ მოვდივარ შენკენ მიჭირავს თოლიო , როგორც წიწილზე ძერასა , მოგასმენინებ ქალაო , ამაღამ გულის ძგერასა . ვერ შემაშინებს ეს თოვლი , ვერც აღმართული მთებიო , შენამდე მაინც მოვაღწევ , არ მაქვს არწივის ფრთებიო . შენამდე მაინც მოვაღწევ , ვხედავ ჩამოწვა ზვავიო , არ მინდა გამცნოს მეცხვარემ , ამბავი შემზარავიო . მთის ქალო შენკენ მოვდივარ , ნატარს დაფარავს თოვლიო , როგორც წიწილზე ძერასა , შენკენ მიჭირავს თოლიო . ბარში ჩაგიყვან ქალაო , მაყრებით , დიმპიტაურით , თუ ცოლად არ გამამყვები , დავთვრები ჟიპიტაურით . დავრჩები ნაბდის ამარა , მთაში ყინვა და თოშია , შამჭამენ მგლების ხროვაი , მკვდარსაც ვერ მნახავ თოვლშია .
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი