მოხუცი
მოხუცი როცა ოჯახში ლუკმა შეჰქონდა , გაშლილი სუფრის დასვამდნენ თავში , დღეს როცა მოხუცს არ შეუძლია , კოჭლი ცხვარივით ჰყავთ სათვალავში . მოხუცის თვალით შენს თავს შეხედე , რა უტრილებს საბრალოს გულში , ცალკე მაგიდა და ცივი კერძი , წყალწყალა სუპი შეხვრიპა გუშინ . კი , დღეს მოხუცდა ,არ შეუძლია , დაჩაჩანაკდა ,შეჭამა წლებმა , ადამიანო ისე იცხოვრე , ღმერთი ნურასდროს ნუ გაგიწყრება . დღესაც არ იცი , შვილის გულისთვის , მხრებით რამდენი რა არა ზიდა , ბევრჯერ აკვანიც დაურწევია და საამაყო შვილადაც გზრდიდა . დღეს კი რას იმკის მოხუცებული , ერთ დროს ლაღი და გაშლილი მხრებში , დაჩაჩანაკდა , წლებმა შეჭამა , ამ სიბერეში რა შერჩა ხელში . მას შვილიშვილი ზის და უყურებს , როგორ აღიქვამს ყველაფერს ამას , და ასე ფიქრობს მეც სიბერეში , ასე მივხედო ჩემ მოხუც მამას . რასაც კი ხედავს ბავშვი ითვისებს , რად უნდა დარჩეს ის მშობელს ვალში , მშობელს თვალებში როგორ ჩახედოს , ვისაც მშობელი ჰყავს სათვალავში . .
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი