სასაფლაო

სასაფლაო


რამხელა  არის, თვალს ვერ გააწვდენ,
ჩემო გიორგი , ეს სასაფლაო,
თხოვნა მექნება ,სიკვდილის შემდეგ,
მშობლების გვერდზე დამასაფლავო.

იქაც ხომ მინდა ვინმემ მომხედოს,
მხრებში გაშლილმა  იქაც ვიარო,
მე რას გავიგებ , ვინ დამიტირებს,
სასაფლაოზე ჩემთვის იარონ.

ოთხი   ფიცარი,  ისიც უბრალო,
არმინდა მქონდეს სასახლე -მუხის,
რომელსაც ყველა ხე და მცენარე,
ეთაყვანება და თავს რომ უხრის.

არ მინდა დიდი სუფრა, ღრეობა,
ფუჭი სიტყვები ,გულის მთაფლავი,
ვისაც ვახსოვარ,  სიკვდილის მერეც,
ემახსოვრება ჩემი საფლავი.