საღამოს სახლში დაღლილი მიხვალ

საღამოს სახლში დაღლილი მიხვალ

საღამოს სახლში, დაღლილი მიხვალ,
გშია, გწყურია, შეგეძლოს თქმა რომ.
ცხელ კერძს დაგისხავს, ხელებს გაგითბობს,
ჩურჩულით გეტყვის: „მოხვედი, ქმარო!“

ხან გაწვიმდება, ხანაც ითოვლებს,
ხმა გამაგონე, ზუზუნის ქარო.
ჩემს სიცოცხლეში, მე შენ მიყვარხარ,
ვისზე გაგცვალო — მითხარი, ქალო.

მოკვდე — საფლავში რა გაგაჩერებს,
ზედ დაგაყარონ მიწა და ქვა რომ.
საფლავზე მოვა, ჩუმად გიტირებს,
შენ რას ეტყოდი, შეგეძლოს თქმა რომ.

ხმას ვერ იღებდე დაღლილობისგან,
გშია, გწყურია, შეგეძლოს თქმა რომ.
ცხელ კერძს დაგისხავს, ხელებს გაგითბობს,
ჩურჩულით გეტყვის: „მოხვედი, ქმარო!“