ძაღლი ბომბორა


მე  ძაღლი მყავდა თეთრი, ბომბორა ,
ადამიანზე მეტი    ესმოდა ,
ყურადღებასაც არ მიაქცევდა ,
ვინმე შიშისგან ქვას თუ ესროდა.

მე ძაღლი მყავდა თეთრი , ბომბორა ,
პატრონის ზრუნვას ძაღლი ხედავდა ,
ხელს გაუწვდიდი , ჩამოგართმევდა
თათს , და ქვემოდან ამოგხედავდა ,

ბევრ ადამიანს დღემდე არ ესმის ,
გამარჯობაზე აღარ ვსაუბრობ ,
მიწას ტყუილად როცა ტკეპნიან ,
ასეთს რა ვუთხრა , რა ვესაუბრო .

ვერ ვიჯერებდი რასაც ვხედავდი ,
ბევრი კარგი და ცუდიც მესმოდა ,
ძაღლი მეგობრად თუ მიგიღებდა ,
თავზე არასდროს დაგესხმებოდა .

ადამიანზე რას არ იტყოდნენ ,
ყური ისმენდა , თვალი ხედავდა ,
რას იფიქრებდი გზაზე წაქცეულს ,
ადამიანი არ მოგხედავდა .

რა პურმალილი , რა ღვინის ჭიქა ,
ადამიანი  ყველა როდია ,
თავის  ოჯახი არ შეაწუხონ ,
შენს დაძახილზე , სტუმრით  მოდიან.

ვერ ვიჯერებდი დედმამიშვილი ,
თოფს დედმამიშვილს როგორ  ესროდა ,
მე ძაღლი მყავდა თეთრი ,ბომბორა ,
ადამიანზე მეტი ესმოდა .

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი