ძაღლი ბომბორა
მე ძაღლი მყავდა თეთრი, ბომბორა , ადამიანზე მეტი ესმოდა , ყურადღებასაც არ მიაქცევდა , ვინმე შიშისგან ქვას თუ ესროდა. მე ძაღლი მყავდა თეთრი , ბომბორა , პატრონის ზრუნვას ძაღლი ხედავდა , ხელს გაუწვდიდი , ჩამოგართმევდა თათს , და ქვემოდან ამოგხედავდა , ბევრ ადამიანს დღემდე არ ესმის , გამარჯობაზე აღარ ვსაუბრობ , მიწას ტყუილად როცა ტკეპნიან , ასეთს რა ვუთხრა , რა ვესაუბრო . ვერ ვიჯერებდი რასაც ვხედავდი , ბევრი კარგი და ცუდიც მესმოდა , ძაღლი მეგობრად თუ მიგიღებდა , თავზე არასდროს დაგესხმებოდა . ადამიანზე რას არ იტყოდნენ , ყური ისმენდა , თვალი ხედავდა , რას იფიქრებდი გზაზე წაქცეულს , ადამიანი არ მოგხედავდა . რა პურმალილი , რა ღვინის ჭიქა , ადამიანი ყველა როდია , თავის ოჯახი არ შეაწუხონ , შენს დაძახილზე , სტუმრით მოდიან. ვერ ვიჯერებდი დედმამიშვილი , თოფს დედმამიშვილს როგორ ესროდა , მე ძაღლი მყავდა თეთრი ,ბომბორა , ადამიანზე მეტი ესმოდა .
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი