მელოდებიან სხვები

ამჟამად, მე ხელებ გაშლილს,
არსად და არასდროს მელი,
ვუყურებ ცხოვრებას წაშლილს,
და საგალობელს ვმღერი.

მე დავუბრუნდი ჩვეულ,
ზღვაში ჩაგდებულ ანკესს,
ვშლი დაძველებულ რვეულს,
და ვწერ "უთუოდ გაგვ - ყვეს.

ჩვენ დავიშალეთ ისე,
როგორც იშლება სახლი ,
ახლა გიმზერ და ცისფერ ,
ზეცას ვუყურებ გაკვრით.

ვამძიმებ მიწის ბელტებს,
სიარულით და ფიქრით,
ზოგჯერ ვაწვები კედლებს,
თითქოს და კედლების იქით,
მელოდებიან სხვები