შემოდგომა
ჭრელმა ფოთლებმა ამოავსო საწოლი ჩემი, მე კი უთუოდ გაშიშვლებულს ვაზს წავაგავდი, და შემოვიდა დარდიანი ფოთლების გემი, გულში, რომელსაც წვიამიანი ამინდი ელის. და სიმაღლეზე შემოდგომის მიზეს ვერ ვხვდები, როცა დაბლიდან რომანტიკა უფრო მატულობს, შემოდგომისას დარდიან გულს ისე ვეჩვევი, რომ გაზაფხულის მოსვლასაც კი აღარ ვნატრულობ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი