საქართველო


გულის პირს 
დანა დამესო,
სისხლმა იცვალა ფერია ,
სასხვისო არვინ ეძია
წახდა დამარჩხდა ერია.
სამშობლოს დროშა 
განფენილს
ჩრჩილმა უჭამა გენია,
ვიტირო დიაცს მიხდება ,
კაცთა უომრად მზერია.
მოყვარე მტერი შევიტკბეთ,
წარყვნა სიწმინდე მჭერია,
ფარაზე ვყიდით სამშობლოს ,
ფარად ღმრთისმშობლი მჩენია.
ცეცხლოვან რაშთა 
თარეშით ზეცისკენ ავა ელია.
ხალენს ელისეს მემკვიდრე
მცხეთაში 
დაფვლის მჩენია.
რისთვის მოვედი ამ სოფლად.
გლოვად ჩონგურის მჭერია.
შემაიწრებენ ტკივილით
წინაპართ ნალოც გზებია.

29.07.2022

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი