არ ვიცი
არ ვიცი რისთვის, არ ვიცი რატომ გრძელდება ჟამი ობლად ხეტების. ქვაფენილს ხმებზე აკვდება დილა, ასე უეცრად შემოხეტების. გითხარი, მოვკვდი გნახე წარსულში, როგორც ჩარჩოში სურათი ძველი. წვიმამ საკენკი აკენკა ფიქრში - ამ დიალოგში შეუხებელი. რაც იყო, გაქრა! შემოდის ახლა ნაცვალსახელი გაურკვეველი. დღეების ქროლვას ხანძრები მოქვს, გზა შემოდგომის და ჩანავლების. ედემის კართან სდგას ანგელოზი, ორპირლესული ხმლების კვესებით. მივედი ბჭესთან დაგვიანებით, რომ ვიყო ისევ - შეუმჩნეველი. 06.09.2018
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი (კომენტარები გამორთულია)