იმშვიდე


და ნათელ მთვარეს
ჩაკეცილ გვერდად,
გაუხედნავი
ეს გული გაჰყვა .

იყავი ბევრი,
იმაზე ბევრი,
რომ დასაძირად
სიპ ქვებსა ჰგავხარ .

მიყვარს ზამთარი -
თოვლით უვსები
და წარუშლელი
გვერდების დასტა.

გეპაექრები
მხოლიდ ფიქრებში !
ხაბაზის დასვრილ
წინსაფრის მსგავსად-
თოვლია მთებში

ქალაქს ტალახი
ჩამოეწუწა უმზეო დარდად.
და დაიფერფლა
ესე ცხოვრება
ჩაუქრობელი
სიგარის მსგავსად .

ჩაკეცილ გვერდზე
დახურეს მთვარე,
წაუკითხავი,
სასთუმლის თავთან.

იმშვიდე,ახლა,
 თოვლმა მთებიდან
შემოანათა
მემაწვნის ბარგად.

            12.12.2020

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი