იმშვიდე
და ნათელ მთვარეს ჩაკეცილ გვერდად, გაუხედნავი ეს გული გაჰყვა . იყავი ბევრი, იმაზე ბევრი, რომ დასაძირად სიპ ქვებსა ჰგავხარ . მიყვარს ზამთარი - თოვლით უვსები და წარუშლელი გვერდების დასტა. გეპაექრები მხოლიდ ფიქრებში ! ხაბაზის დასვრილ წინსაფრის მსგავსად- თოვლია მთებში ქალაქს ტალახი ჩამოეწუწა უმზეო დარდად. და დაიფერფლა ესე ცხოვრება ჩაუქრობელი სიგარის მსგავსად . ჩაკეცილ გვერდზე დახურეს მთვარე, წაუკითხავი, სასთუმლის თავთან. იმშვიდე,ახლა, თოვლმა მთებიდან შემოანათა მემაწვნის ბარგად. 12.12.2020
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი (კომენტარები გამორთულია)