ჭიშკარი

გულთან
დაგმანულ ჭიშკარს
ვერღა აჭრიალებ,
მივხვდი .

გხედავ
და მზეზე მთბარ
კენჭებს
ნაპირიდან წყალში
ვისვრი.

მითხარი,
რჩება ნუთუ
ყვავილზე
ნამი დილის ?!

ღამის
შავი მელნით
მოგწერ
ტკივილებს ლექსად,
მაგრამ
თარგმანება მიჭირს !


ო, ეს სამელნე--
სავსე ,
ლურჯად დაღებული
პირით.
ღამეა,გაქრა მთვარე,
პოვნაც ვარსკვლავების
მიჭირს .

ვბეჭდავ წიგნს,
ლექსებით სავსეს;
ახლებს
ვერ ჩავატევ
შიგნით.

ხალხი
ერიდება შეყრას.
და ეჩვევა ჩუმად
სიკვდილს.


17.10.2020