ცუგა და ფისო


როგორც წინათ, ჩვენი ცუგა
ბევრს არაფერს ითხოვს,
კუდის ქნევით ეხვეწება
ხეზე ასულ ფისოს:

- ჩემო ფისოვ, ჩემო კარგო,
რად დამცქერი ხიდან?!
ძირს ჩამოდი, ყურში ჩუმად
რაღაც უნდა გითხრა.

მაგრამ ცუგას ჩვენი ფისო
იცნობს, კარგად იცნობს.
ჰოდა, ღიმილს ვერ იკავებს,
ეცინება ფისოს:

- არა, ცუგავ, ძირს ჩამოსვლას
მე ვერაფრით შევძლებ.
თუ საქმე გაქვს, იქნებ თავად
ამობრძანდე ხეზე.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი