მგელთნადარდალი
მინდა იცოდე, ჩემო ძმობილო, რომ სანამ ჩვენ ვართ ქვეყნად - მე და შენ! კვლავ დადუღდება, კაცად ხმობილო, ნათურქალ ტაძარს ტკბილი ზედაშე. ჯერ კიდევ როდის გავმიზნეთ დახსნა ნესტან-დარეჯნის ქაჯთა ციხიდან... მწადია, სიტყვით ეს ძმობა ავხსნა, მაგრამ თაფლწყალი მომდის პირიდან. ერთ დღეს ვისწავლით დრო-ჟამის ხედვნას... ზარნო ოპიზის, ისევ აზარდით!.. შენ რომ გიყურებ, ჩემს თავსაც ვხედავ - ჩვენა ვართ ლეკვნი ალგეთს ნაზარდი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი