დამეტი

ვითარც ჩვილი უუფლებო, წლებით მხოლოდ ბავშვი, ბიჭი,
მის გონებას წილად ერგო გართობის და ვნების ნიჭი;
სულით ურცხვი, არ ჰღაღადებს კეთილმოსურნეთა რწმენას;
ეშმაკივით მატყუარა, ემოწმება ცრუთა ენას;
პირფერობის ხელოვანი აკვნადყოფნის ასაკიდან;
ცვალებადი, ვითარც ქარი, მონაბერი მაღლა მთიდან;
ქალწულთა და მეგობართა სიცრუით აღმავსებელი;
სკოლიდანვე ტყუილების ოსტატი, დამფასებელი;
დამეტია, - უზნეობა მაღლა ცამდე ვინც ასწია,
გაცილებით სხვებზე ადრე მის მწვერვალებს მიაღწია;
მაგრამ ვნება, ერთადერთი მბრძანებელი სულის მისი,
აიძულებს კვლავაც შესვას განცხრომათა ცრუ სასმისი;
ავზნე ჟინით შეპყრობილი, ჯაჭვის რგოლებს წყვეტს ძაფებად,
და დამღუპველ სასმისს კვლავაც ის განცხრომით ეწაფება.

(მთარგმნელი დათა აჯიაშვილი)