რად ვიქეც ღმერთო?!

რად ვიქეც ღმერთო?! ეს რა ყოფაა?!
საბელს მიმოკლებს სულის წვალება,
ვერ გამიგია ამგვარ სიცოცხლეს
სიკვდილი სჯობს თუ გარდაცვალება...

თვალებს მისერავს ცივი აჩრდილი
და სამარისკენ ველურად მიხმობს,
უცხოს არ ვჩივი ახლობელიც კი
არაფრად მაგდებს, დამცინის და მმტრობს...