მომღერალ ქალს

ლექსის მდუმარება
აკორდში იმალება,
სიმებიც ცოცხლდებიან თანდათან,
თითები გრძნობის სიმებს
სათუთად ეხებიან,
ცრებლებიც ასველებენ ხანდახან,
როცა ქალი მღერის
მუზებიც დუმდებიან,
ვნებები შლეგდებიან,
ბგერები იბნევიან ქარდაქარ,
მუსიკის ხვაშიადი
ზევსაც დააჩოქებს,
ამურსაც არონიებს კარდაკარ,
მე მიყვარს ეს სიმღერა,
მე მიყვარს ის ლექსიც,
და თქვენი მუსიკის ჰარმონია,
კაშკაშებს ამონია,
სულიც  გითრდოლდება თანდათან,
კედლებს ეხეთქება
გრძნობების სურნელი,
ქალის სურნელის აპოგეა,
მე მიყვარს თქვენი ლექსი . . .
და თქვენი სიმღერა . . .
და თქვენც მესიზმრებით ხანდახან.