ხონიდან

ხონიდან მოსჩქეფს ბავშვობის ჟინი,
ხონიდან მღერის ამ წლების ჰანგი,
ფეერიული ზეცა ყიჟინით,
მახსენებს ხმასა ბავშვური ჩანგის.

აქ გავატარე ძვირფასი წლები,
ნათესავები აქ მყავს მე ბევრი,
თქვენ მეომარ გულს ვენაცვალები,
ეს სტრიქონები თქვენ მოგიძღვენით.

ლექსის წერაში ამბერკის ვგავარ,
ჩემიანები არ მავიწყდებით,
ასე გამყვება ეს წლები ხატად,
სამარადისოდ ერთად ვიქნებით.

ეჰ, სიჩაუქით გაფრინდა ეს დრო,
მახსოვს დღეები, ვით მისარქმელი,
ეცადა, მაგრამ ვეღარ გაესწრო,
კვლავ თქვენთვის ვმღერი და ამ დროს ველი.

ასე გაფრინდა წლები მთოვარი,
არ მავიწყდებით! არ მავიწყდებით! 
გაისად ისევ დაგიბრუნდებით 
და ისევ ერთად თბილად შევხვდებით.