*** ( ეჰე, ქარო... )

ეჰე, ქარო, ტკივილების დასტაქარო,
მაკოცე და დამიამე  ჭრილობანი,
ვითა ქალო, შემოდგომის კართან მდგარო,
განა ვინ მყავს  შენისთანა მოუბარი...

მომეხვევი? - გულს გაჩუქებ დარდიანსა,
ჩამჩურჩულე, რაი გტკივა, ბროლისთვალო,
შენ შენი თქვი, მე კი ჩემსას მოგიყვები,
დარდ-დავთარი  შენთან მინდა გადავშალო!

მერე წადი, სადაც გინდა იქ იქროლე,
გზას დაადექ,  ვით საყდრის გზას მახვეწარი,
გზად გვირილის  ველ-მინდვრები დაიფინე,
ვით ხალიჩა, ატლას-ფარჩა ან ზეწარი.

თუ ვინ შეგხვდეს,  არა რა თქვა ჩემს შესახებ,
ნუ დამძრახავ დაძრახულსა, ბროლისთვალო,
ჩემ მკვლელს ნახავ? -  თვალზე ცრემლი შეუმშრალე,
ეჰე, ქარო, ტკივილების დასტაქარო!

გიორგი ზუბიტაშვილი