მამის საფლავი
სულ, რომ გინდა და სულ, რომ გაწუხებს, საფლავზე მივალ საათი? ღამის. სულს, რომ მოუჭერს მწარედ მარწუხებს, შეშფოთებული თვალები მამის. კაცი რომელიც წევს ჭადრის ჩრდილში. მისი წასვლით, რომ მწარედ გვატირა, როცა ვუყვები მე ჩემს გასაჭირს, თითქოს ქვამც ცრემლი გადმოადინა. როცა შემიბყრობს შიში ბავშური, და საიდუმლოს მინდა გამხელა, მაშინვე მამის საფლავზე მივალ, ორი წუთით ვთხოვ თვალის გახელას.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი