გრძნობას არააქვს დავიწყება


მე თუ ვისჯები დარდით,
შენ თუ მოგერია სევდა,
მე კი გამოსავალს ისევ,
ბავშვების სიყვარულში ვხედავ.
მინდა გავიხსენო ისევ, 
პირველი შეხვედრა ჩვენი,
შენი შემოხედვა წამით,
ჩემი ჩაფიქრება შენით.
ჩვენი შეხედვების დაჯახება,
შემდეგ გაგრძელება შეხვედრების,
შენი სიყვარულის საჩუქებლად,
ჩემი უფალთან შევედრებით.
შემდეგ მოპოვება იმ ყველაფრის,
რაზეც ვოცნებობდით დღე და ღამე,
დღე კი მონატრებულს შენთან ყოფნით,
უშენოდ იმ დღეს ნუღარ დამიღამებს.
მერე მორეული ძილით ჩაძინებულს,
თქვენზე სიზმრებით გაღვიძება,
ჩვენი პატარების სიყვარულით,
ჩვენს გრძნობას არ ააქვს დავიწყება.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი