გარდაცვლილ მამას


მე ხომ არასდროს, მიფიქრია ამ სიმწარეზე.
არც იმაზე, რომ შავებში ჩაცმულს უყურებ დედას,
საფლავის ქვაზე ვეფერები შენს კაცურ სახელს,
და შენს თვალებში ჩვენი მომავლის იმედებს ვხედავ.

დრო ხომ ყველაფრის მკურნალი არის.
დრო გადის, მაგრამ ტკივილების ქარცეცხლი მოაქვს.
ადამიანის სულის პატრონი, უფალი არის.
ამ ქვეყანაში ცხოვრების, ყველას თავისი დრო აქვს.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი