ანთებული სანთელი

სანთლის ყვითელი ლივლივა შუქი,
წყვდიადს შენი თმის ფერად ანათებს,
თავს ვერ ვიკავებ და წვიმს ცრემლები,
მე კი ჩამოღვენთლის ვგევარ სანთელს.
გრძნობებში იკარგება შენი აჩრდილი.
და წყვდიადს ისევ სანთელი ანათებს,
შენკენ მოვიჩქარი მე ხელებგაწვდილი,
წამით შემიჩერდი და გულში ამანთე.
წყვდიადი ვარჩიე იმ შუქის ნათებას,
დავხურე დარაბა დაბნელდა ნათელი,
მე კი შენ გარჩიე ვინიცის რამდენ ქალს,
შენში დავინახე, ანთებული სანთელი.