თავთან დაჩები მარტო

დარდს, რომ მოსწყდები და 
საკუთარ თავთან დარჩები მარტო,
არც რუსეთი, არც ევროპა და 
აღაეც ნატო. - ოჯახი მარტო!

მერე იწყება ფიქრი ცხოვრების
გავლილ და გასავლელ გზებზე,
თუ რა მეკიდა და მიტარებია,
და სატარები მე მრჩება მხრებზე.

ეს არის გრძნობა არ არის ტვირთი,
გრძნობა, რომელიც კაცობას ავლენს,
მერე მოსწყდები საკუთარ თავსაც,
აზრებიც სადღაც წავლენ და წავლენ!