ყველა თავისს აქებს


ეს რა კარდი გამიზრდია,
მე ჩემს ვაქებ, 
სხვა კი მისსა.
მეგონა რომ რაღაც მივეც,
ყველაფერი ღმერთმა მისცა.
ყველას თავის შვილი უყვარს,
მე კი ჩემი,
სხვას კი მისი.
ის შენია ქვეყანაზედ,
ვერაჯობებს ვერავისი.

შვილზე ლამაზს ამ ქვეყანად,
რამეს შექმნის კაცთა მოდგმა?
თუ რამ ულხინთ თუ რამ უჭირთ,
არ გვასვენებს ფიქრი ბოდვა.

მათთვის ყველა სიტყვა ტქმული,
შესადარი ათი მცნების.
საზეპიროთ არა თქმული,
გულთან ახლოს გატარების.
რომ შეიგრძნინ მშობლის გულში შვილთა დიდი სიყვარული.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი