კაცების ფიქრები

კაცებს გვგონია სულ ვართ მართლები.
გადავიქცრვით როგორც მდგმურებად,
ხოდა ზედმეტად როცა დავთვრებით.
ვაკეთებთ ჩვენ რაც მოგვესურვება.

გამოვფხიზლდებით, მერე ვფეთქდებით.
იწყება ძგერა, ნამდვილ გულების.
ნამოქმედარის გასაპრავებლად.
შუბლზე მიდება თოფის ლულების.

იმ დროს ფიქრები, უტვინო ტვინის.
ამქვეყნად მეტი რა დაგვრჩენია,
და გათენება იმ შაბათ კვირის.
თან გვიხარია თანაც გვრცხვენია.

აქ არ გინდა და მაინც აქა ხარ.
უკვე საკუთარ თავსაც ემდური,
მოკლედ ცხოვრების შავი ლაქა ხარ,
ხარ ბედნიერიც და უბედურიც.