ყალბი სამყარო

აღარც სიტყვების მრჩება მარაგი, 
თვალებსაც ცრემლი სულ მთლად დაუშრა.
ვერ მაპატიე შენ ეს ღალატი.
სული დაბმული გინდა აუშვა.

ის ტკივილები რაც იყო მაშინ.
ეხლა ვატყობ, რომ უფრო დიდია.
როცა გგონია დღეები გარბის.
გარბის კიარა აღარც მიდიან.

აჩონჩხილი ვარ გამხმარ ხესავით.
ნაყოფი რაა ფოთოლიც კი აღარ მაბია.
სამწუხაროა რომ ეს სამყარო.
როცა გჭირდება მაშინ ყალბია.

დრო იყო თქვენთან ბედნიერებას.
არც ზღვარი ქონდა და არც საზღვარი.
და ბედნიერი ვიყავი მუდამ.
მაგ სიყვარულით გაუმაძღარი.