მივყვები ჩემს სავალ ბილიკებს


მივყვები ჩემს სავალ ბილიკებს,
ო ღამევ ბნელო გამითენდები? 
ვიცი ამ გზაზე უამრავი გამაქილიკებს,
მაგრამ არასდროს არ დავნებდები!

შენს წინ მდგარს მაინც რაღაცა მაბრთხობს,
არ დავეცემი მე ამ ბრძოლაში.
რავქნა ესეა ცხოვრება მაწრთობს,
ქარიშხალიც კი ვერ მომიგებს მე ამ ბრბოლაში.

წამით არ მძინავს, სიგარეტი თავის კვამლს მითმობს,
ღრმა ნაფასს ნაფასისთვის უწევს ლოდინი.
შენზე ფიქრია მე, რომ გულს მითბობს,
და გულს რაც მიკლავს. ეს მოლოდინი.. 

ამ სამყაროში ყველაფერი მგონი ერთია.
თავად გამომაქვს ეს განაჩენიც.
ეს ყველაფერი არასოდეს მეპატიება!
და არასოდეს სხვა დანარჩენიც...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი