და მე ხო და

ეხლ საკუთარი თავი მძულს,
დარდებს გავექეცი და მე,
ირგვლივ ყველაფერი დუმს,
ნეტავ არ გათენდე ღამე.
ვერა ვერ ვპოულობ სიტყვებს,
რამეს ვიგონებდე ახალს.
ახლა შევნატრივარ იმ წლებს,
როცა გაფარებდი საბანს.
მე ხომ უშენობა მაბნევს,
მინდა, რომ გაჩერდეს დრო და,
დუღს სისხლი მიხეთქავს ძარღვებს,
ეხლა შენთან მინდა ხო და.
რავქნა მონატრება მერჩის,
მე შენ მეგულები ღმერთად.
გთხოვ შანსი მომცე ერთიც,
ისევ, რომ ვიყოდ ერთად.
თუნდაც ვიცხოვრებდი განცდით,
აღარც შემიძლია ვწერო.
ბოლოს ისევ ერთად დავრჩით,
მიდი გაიხარე მტერო.