ვის დავედარო

მე შენი ვალი მაქვს სოფელო ჩემო
დღეები  სწრაფად ილევა ვიცი უფალო
მე შენი ვალი მაქვს სამშობლოვ ჩემო
მე ნანატრს ვერ ვტოვებ და არცა ვეცადო?
ცდა არა ვიცი, მაგრამ გულით მწადიან 
საქმე ნაფერი და  გუშაგნი ციხეს არტყია
ქიზიყო  ჩემო, ვალმოხდილო მამულო ჩემო
გავიქცე და გზაი  ჩემი საით  მივმართო ?
ჰა რა გგონია მარტივია არ გაჩერება?
შახედე  იმათ, საათივით აწყობილია/!
მერე  მე  სხვისას  რას დავედარო?
ასე მასწავლიდა დედა ელენე 
ცხოვრობდა ისე როგორც ეცხოვრებოდა! 
ცდას არ აკლებდა და ფეხებს წელზე იდგამდა
მე კი ვალი მაქვს, გადასახდელი  დედის ამაგის
ვის ჩავასესხო?1 ვფიქრობ და სხვას ვის?
 თუ არა შენ სოფელო ჩემო!