ბოლო გახაფხული

ბოლო გაზაფხული

ბოლო გაზაფხულის ახდა მოლოდინი,
მარტი კვირტებსა შლის გზაზე დასაფენად...
ვეღარ შემაკავებს ფიქრი ფერ გასული, 
მალე მზად ვიქნები სძვაგან გასაფრენად...
წლების ბარდებიდან ბრაზით გამოვედი, 
მე რომ მივენდობი ის მთა მელოდება...
სულ სხვა სიმშვიდით ვარ ახლა შემოსილი, უკვე დღეებიც კი აღარ მეორდება...

გულში დაჭაობდა გრძნობის ნაგუბარი, 
ახქმა რეალობის მეტად გამიძნელდა...
იმედ გადაყრილმა შიში გადავლახე, 
მშრალი ნიადაგი სევდით დამისველდა...
არყით გავაზავებ ბერულ მარტოობას, 
ისევ ჩემებურად უნდა გავაგძელო...
მთვარის ნათება მთვრალმა თვალები, 
უნდა გავიხსენო, უნდა ვადღეგრძელო...

ბოლო გაზაფხულის ახდა მოლოდინი, 
მარტი კვირტებსა შლის გზაზე დასაფენად...
ვეღარ შემაკავებს ფიქრი ფერ გასული, 
მალე მზად ვიქნები სხვაგან გასაფრენად...
ი.ო