ამ პატარას,იმ პატარას!

აგერ ვაკე მინდორია,
ხეები დგას ირგვლივ ჯარად,
წრე შეუკრავთ პაწაწინებს,
წრეში მწკრივად ჩამომდგარან.
ისმის ტაში, მწყობრი ტაში,
ტრიალებენ, როგორც ჯარა, -
დოლი მღერის: “ვათამაშებ
ამ პატარას, იმ პატარას,
იმ პატარას, ამ პატარას! “
გამოუხტა ოთარიკო
და ქართული დაუარა,
ფეხებს ისე ათამაშებს,
მიწას არცკი წააკარა;
მზეხათუნა მასთან ცეკვავს,
გადაიქცნენ ნიავქარად, —
დოლი მღერის: “ვათამაშებ
ამ პატარას, იმ პატარას,
იმ პატარას, ამ პატარას! “
ქართულს მოჰყვა ბაღდადური,
დავლური და განდაგანა!
ცეკვაში რომ სხვას ჩამორჩეს,
მათში არის ვინმე განა?
გიამ ნუნუ ათამაშა,
რეზომ - მზია და მანანა, -
დოლი მღერის: “ვათამაშებ
ამ პატარას, იმ პატარას,
იმ პატარას, ამ პატარას! “
ტაში, ტაში, ტაში, ტაში!
ყველამ ფეხებს აუჩქარა,
ტრიალებენ მხრებგაშლილი
ჩიტუნების დასადარად;
მზე მაღლიდან დაკაშკაშებს
პატარების გასახარად, -
დოლი მღერის: “ვათამაშებ
ამ პატარას, იმ პატარას,
იმ პატარას, ამ პატარას! “