მელია


ტყეში თავის ცბიერებით	
თავს იწონებს მელია.
ჩუმად დაძრწის უნამუსოდ
ვითომც არაფერია.

თვალს მოავლებს არემარეს,
ეძებს საკვებს გემრიელს,
მუდამ დაზდევს შესაჭმელად
ხან ქათამს და ხან კურდღელს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი