***

ირგვლივ სიჩუმეა და წყვდიადი,
თითქოს შავ ნისლში დარბის ფიქრები. 
მე რომ სიკვდილი არ შემიძლია, ეს უკვე ნიშნავს სიკვდილს მარადის. 

ეს შავი ჭირი და წამებაა, მე ამ უფსკრულში ვარ დაკარგული. ახლა მსოფლიო შავი ჭირია, ბრძოლის ველიაა ჩემი ლექსები. 

და გამოკიდულს ცის კაბადონზე, ჩუმი ქარები ჩემში ბღავიანნ, ამ ქაოსში და იმ სიმშვიდეში, ჩემი ცრემლები სიხარულია.

✍ი.ბერიაშვილი✍