შევარდენი და მატლი (იგავი)

(თარგმანი აკაკი წერეთლისა)


შევარდენმა, მაღლა მფრენმა,

ხის წვეროში მატლი ნახა,

გაუკვირდა: „საიდან სადო?“

და დაცინვით გადმოსძახა:


„ვინ იცის, თუ რა წვალებით

ამოსულხარ ამ სიშორეს?

მანამდე კი დაცოცავდი,

ედებოდი ღობე-ყორეს.


მაგრამ აქაც საშიშია,

უნდა იყო მარად ფრთხილად;

ქარმა თუ შტო შეარხია,

გადაგისვრის ძირს ადვილად“.


მატლმა უთხრა: „კი შეგშვენის

ხუმრობა და ეგ სიცილი;

მაგარი გაქვს რადგან ფრთები

და ნავარდობ კმაყოფილი.


მაგრამ აღარც მე ვარ უშნო!

საგულესაც მაქვს მე გული

და პატარა მაგარ შტოზე

მარჯვედა ვარ მიტმასნული“.


მაღლა ასვლა შესაძლოა

სხვაგვარადაც, სულ სხვა წესით:

ერთი ადის შევარდნის ფრთით

და მეორე ცოცვა-ქლესით.