-----------


ზეცა ბურუსში,ნისლში ეხვევა
ადიდებულა როგორ რ ი ო ნ ო,
უმზეო ცას დღე ვეღარ ეჩვევა
სარკმელლთან მოჩანს გალაკტიონი,

ცას ეგებება ბოლო სიტყვებით:
ოლოლ მოვდივარ,დღეს უნდა შეგხვდე,
ზღვაში მიცურავს გედივით,ფრთებით
სული ნატანჯი,სატრფოს რომ შეხვდეს.

გადმოდგა სარკმლით სული ეული
პოეტს უმზეოს,ტანჯვა ეგემა,
და გაყინული,ცივი სხეული
უეცრად,მიწას მძიმედ ეცემა.

/კახა გორგაძე 2020.15.12/

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი