"დუმილის პასუხი" - პირველი ლექსი


შენ ხარ ჩემი ცხოვრების არსი,
და ძაან ძნელია ამ ამბის აზრი.
შენ ხარ ლამაზი როგორც მარსი,
ჩემი სიყვარულის მთავარი აზრი.

მითხარი მართლა როგორ მოვიქცე,
ამდენი ხანია ვიტეხ მე თავს.
როგორ უნდა მე პატივი ქცე, 
ვერ მოვიფიქრე და ვგავარ მე ავს.

ნიშანი მომეცი შანსის,
გულს ნუ გამიტეხ გთხოვ.
ის თუ არ არის მაშინ,
დაგანებებ თუ მთხოვ.

შენ ვერ გივიწყებ მაინც,
იმ ჩუმი უარის შემდეგაც.
არც კი მომადგა ბრაზი,
თვალსაც კი ვერ ვისველებ აწ.

ეს ლექსი მართლა ჩემია,
გულიდან გამოსული.
გადასაწყვეტი შენია,
გელი მე გასუსული.

აქ მე ღმერთი თუ მიშველის,
ამ ანგელოზის მოპარვას.
მაქ გული სიცარიელის,
ვეღარ ვიკავებ ამ განცდას.
-----
4 თებერვალი 2024 წელი

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი (კომენტარები გამორთულია)

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი