"დაჭრილი დროშა" - მეათე ლექსი

საქართველო ლპება, კვდება, ქრება.
მისი დაცვა არის ჩვენი ნება.
მალე, საომარი დრო დადგება.
სიკვდილის ხმა მალე ამღერდება.

ისტორია იმეორებს თავსა.
და გვიგზავნის ხალხში ერთსა ავსა.
თავი უნდა შეაყვაროს ხალხსა.
ვისაც უყვარს ვუწოდებ მე ბრმასა.

ქართველები გავლენ საბრძოლველად.
თუნდ ისინი გაიწირონ მსხვერპლად.
უბრძოლველად დავრჩებით ჩვენ ბნელად.
მოვკვდებით ჩვენ ყველა ძნელად ნელად.
-----
20 მარტი 2025 წელი