დაკარგული იდენტობა და საკუთარი თავის ძიება
თანამედროვე ადამიანი ხშირად ჩაფლულია როლებში, რომლებიც საზოგადოებამ დაუწესა — ვიყოთ კარგები, წარმატებულები, გონიერები, მორგებულები. მაგრამ ღამე, როცა გარე ხმაური ქრება და ადამიანი საკუთარ თავთან მარტო რჩება, იბადება კითხვა: ვინ ვარ სინამდვილეში? საკუთარი თავის ძიება და იდენტობის კრიზისი ერთმანეთთან მჭიდროდაა გადაჯაჭვული. ადამიანმა შეიძლება მთელი ცხოვრება გაატაროს სხვა ადამიანების მოლოდინების შესრულებაში ისე, რომ საკუთარ შინაგან "მეს" საერთოდ ვერ შეეხოს. ეს იწვევს შინაგან დისბალანსს — გვეჩვენება, რომ რაღაცას ვაკეთებთ, მაგრამ ეს "რაღაც" არ არის ჩვენი. ჩვენი იდენტობა არ არის სტატიკური ან ერთჯერადი პასუხი. ის არც ის არის, რასაც სხვები ჩვენში ხედავენ. ის არის მუდმივი ძიება, განახლება, საკუთარი თავის გაცნობა და მიღება ყველა თავის ბუნდოვან და გაურკვეველ ფორმაში. მნიშვნელოვანია, რომ ამ კრიზისს არ შევხედოთ როგორც სისუსტეს. პირიქით — კითხვების დასმა და საკუთარი თავის ძიება ზრდის ნიშანია. ჩვენ არ ვართ ვალდებულები ვიყოთ გარკვეულ ფორმაში ჩამჯდარი. ჩვენ შეგვიძლია ვიყოთ ცვალებადი, მრავალფეროვანი, დაუმთავრებელი და ამის უფლებაც გვაქვს. ----- გ. კ. - 7 აპრილი 2025 წელი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი (კომენტარები გამორთულია)