ღმერთი უცხო

ჩვენთვის უცხო ღმერთს საუკუნეა, 
ვეთაყვანებით თანაც ვადიდებთ, 
ძველი ღმერთები კვლავაც გიხმობენ, 
თუმცა თქვენ მათ ხმას ჯერაც არ იგებთ. 

ღმერთად დავისვით ურია ჯვარზე, 
სულ დავივიწყეთ ზესკნელი ჩვენი,
 და წინაპარნი ვაცვით სარზე, 
ისრაელის ღმერთს მივართვით ძღვენი. 

მის სახელს ვადიდებთ საუკუნეა,
 თავს ვურტყამთ მიწას, მაგრამ რის გამო?
გსურს, რომ დაიდო მონის უღელი, 
გსურს, რომ მათსავით ტყუილი იწამო?

ჩემი ერი კი დღემდე ბრმა, 
თუმცა არაა ის თქვენი მონა!
და მეომარო შენ ნუღა გძინავს, 
ადექ, დაიჭი ისართა კონა. 

უკანასკნელო შენ მეომარო, 
ძევ თარხონისავ არმაზის ყმაო, 
იგი დალოცე, გზა გაუკვალე, 
შენ დიდებულო ღმერთების ხმაო. 

მშვილდი დაჭიმე და დაუმიზნე, 
ისარს მოუკალ წყურვილი სისხლის, 
ცეცხლსაც მიეცი ქრისტეს ტაძარი, 
დაე იგემონ გემო რისხვის.