''ჩემო ძვირფასო მე...''

ჩემო ძვირფასო მე მაპატიე
პაემანზე,რომ დამაგვიანდა,
ლამაზ სიყვარულს ფერში ვხატავდი,
შენამდე მოსვლა დამიგვიანდა.

რისთვის მსჯი,მე ხომ ვეფერებოდი
ფუნჯით დახატულ ლამაზ ქმნილებას,
უსიყვარულოდ როგორ ვიარო,
უშენოდ როგორ გავყვე დინებას?!

ნუთუ ამისთვის მწარედ გამკიცხავ,
გულს გადამიწვავ ძველი შანდლებით,
მე ხომ უშენოდ დედამიწაძე
დავიარები კარგო თავდებით.

მოდი მომხვიე ხელი დაჭრილ გულს,
თვალთ მიბნელდება სისხლად ვიცლები,
ამ სიყვარულით ნაშენებ კოშკებს
ჩამოსწოლიათ გლოვის ნისლები.

ვეგარ მიხილავ მე პაემანზე,
ვეგარ დავკოცნი შენს ლამაზ ტუჩებს..
ჩემი სიკვდილით დაღონებული,
ცრემლით ავსილი გაჰყვები ქუჩებს...