ლამბადა
შენს კაბას წითელა თუ სჭირს ბატონები, ანდა - ყაყაჩოთა სახადი?.. ცოტაც ვიცეკვოთ და დაგეპატრონები ვიდრე სუნს იკრავდეს სხვა ხვადი. ამ კაბას მეწამულს და ასე შრიალას - ნიავი მოირგებს ქილიკით: შეხედე: მთვარიდან იელმა იალა!.. წყარომდე მოკლდება ბილიკი... შესცოდე... და ხვადი სახადი დაცადე, ჩვილ ბაგეს აგემე ამურის მარილი; ნიავიც ამაღამ აიხდენს საწადელს, გაღმა დაქარდება, ქალივით. ცოტაც და...იწინთებს ქალწული ყაყაჩო... გახლეჩილ ბროწეულს აუვლის ტკივილი, და ვიდრე...და ვიდრე... იყუჩე, მკლავებში მარწიე ტივივით!.. ცხელ ნდომით ამეკარ, ვით თონეს - ლავაში სატევარს ქარქაში უტიე ვადამდე!.. ხვალ ისევ ჩავპურდეთ ამ ჭვავის ყანაში და ხვალაც წითელა გადამდე... მთვარე ყაბულსაა თაფლობის შვიდ დღეზე, ნიავმაც მოგართვა კაბა და... წითელბატონები წყრებიან შინდებზე: წადითო, გეყოთო ლამბადა!...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი