ლივდი
მამადავითზე ავდივართ ორნი, თუმცა... ბინდია უკვე - მესამე. რწყავს მარმარილოს momento mori - გრილ პანთეონის მონათესავე. აქ ისე სიოდ ამოდის ქარი - გრაგნილი შორი - ნიაგარების ნელია სურო და საყდრის კარიც მშვიდია, როგორც ყდა სახარების. ლეკვიც არ შეჰყეფს მთაწმინდის მთვარეს, ისე მკრთალია და ისეთი, რომ.... თუ პოეტი ხარ, აქ დაამთავრე... სიკვდილმა რომ არ დაგიზეპიროს.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი