ლაიკის ლეკვი


არ თმობს ზამთარი მზითევს:
მზეს ბეჭდად არათითობს;
მცივა, ლოლუა თითებს
მოპარულ ლეკვით ვითბობ.

გული ძლივს უცემს გულთან,
ტყავში გაუდის ნეკნი;
ხვალ გაეყიდათ, უნდა,
ეს თათლოკია ლეკვი.

რა ბირდაბირად ბარდნის...
მივდივარ მდგმურის მდგმური;
მიმყავს წკმუტუნა დარდი,
მიმაქვს ნაპოვნი პური...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი