არ გეშინია შენ სიკვდილის...

არ გეშინია შენ სიკვდილის მე კი ძალიან,
ღამით შიშები ნაღარით და ბუკით დარბიან.
ახლავე ვამბობ, რადგან მერე იქნება გვიან,
მერე ქარები ჩემს საფლავსაც მშვიდად დაგვიან.

ფიქრები, ბედს რომ მიმწარებენ, მაძულებენ თავს,
მკვდარსაც საფლავში მშვიდად ყოფნას არ დამაცდიან.
მოხუცი ხალხი გადაუსვამს ხელებს მკვდართა ქვას
და კუბოდანაც გავიგონებ კარგს თუ იტყვიან.