....ქვა
მე წავბორძიკდი, შენმა საფლავის ქვამ დამიჭირა, არ ვიცი, რატომ იყო ყინვაში ქვა ასე თბილი. საფლავის ქვაზე შენი სურათი ისე გავწმინდე, თითქოს მე ამით წარსულიდან ცოდვებს ვიშლიდი. სველი ნაჭერით ქვის ხატად ქცეულს, მე ფეხებს გბანდი, თითქოს იესო ყოფილიყავ, მაგრამ მოკვდავი. დიდი ხნის მკვდარი, მაგრამ იმ წამს იყავ ცოცხალი, უსულო ქვაშიც შენი თვალები ამბავს ჰყვებოდნენ. შენიშვნა: დღეს სასაფლაოზე ავედი 27.05.2021
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
1 კომენტარი
ძალიან კარგია