სენტიმენტებით მიძღვნილი


აკრძალული ზონებიდან შემოვაღებ კარს.
შენი თვალის უპეები მომაგონებს ტბას.
როცა ცრემლი დაგთამაშებს, მაშინ გავხარ ცას.
შენი ერთი თმის მოქნევით, შემაყვარებ თავს.

დავიწყების დინებიდან ვატრიალებ ნავს.
შენზე ამბებს თან ვუყვები მონარნარე ქარს.
როცა შენს ხმას გავიგონებ, გულს დავადებ შრამს.
შენი თვალის ლაზერები ჩემს გულს ისევ წვავს.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი