...როგორც არაკი ამჟღავნებდა შიშველ სხეულებს.

მე კმაყოფილი შევიქმნები, თუ შემომხედავ
და დაწყევლილი ტუჩებიდან სიტყვა წაგსკდება.
იასამანის ყვავილივით ასფალტზე გამტყლეჭ
და სიყვარულის აკვანშიაც სიკვდილს დაარწევ.

ქალაქში ერთად გადავიღებთ ვარდისფერ ყინვას,
გაყინულები ერთმანეთის კვამლით გავთბებით
და უფრო დიდხანს გამიჩერებ სახესთან სახეს,
რომ ტუჩზე ტუჩით დაგაწერო ეს შავი ლექსი.

შენს ტუჩებს ნახავს უკანასკნელს ჩემი თვალები,
რადგანაც მზად ხარ და აპრილშიც არ შეიცვლები.
თან საბოლოოდ გაამჟღევნებ შენს აგრესიას,
როგორც არაკი ამჟღავნებდა შიშველ სხეულებს.