თბილისის მეტროში ბევრი არაბია...


სად აპირებს მამაშენი ქარავნის წაყვანას,
ეს მითხარი, ნუ მიმალავ, გთხოვ, არაბის შვილო!

საით უნდა შენს გულს წასვლა, ან ფიქრები სად გყავს,
დამწყვდეული, ეს მითხარი უდაბნოთა შვილო!

...

ჩქარა...! თორემ გულში სისხლი
მიდუღს ტრფობის ცეცხლით,
ამავ ცეცხლში ქოთანს ვაწრთობ
დიდი მოთბინებით.
ქოთანს მხოლოდ ერთი გზა აქვს, ჩემი გულის ბაღში,
სად ყვავილებს და სიყვარულს მე ვახარებ შენთვის.


P.S ძველია, რაც ნიშნავს ცუდია-ს

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი