.პირველი თრობა

მე შენ მთვრალი გიხილე მთვარევ უფრო ლამაზად,
მახსოვს, მე ოდეს მომეჩვენე შენ სრულ სინაზედ
თვალებს ვხუჭავ შენი შემცქერი, გხედავ ვითარც მზე.
მე დაგისახე მიუღწეველად, მიუწვდომელად კარგო სინაზევ.

სიმთვრალეშივე მივხვდი, თურმე როგორ მიყვარხარ.
სიფხიზლეში მე არ შემეძლო ამის გაგება.
მე როგორ გკადრო ხელის თხოვნა, თურმე ღვთისა ხარ.
ასე განსაჯა ჩემი ბედი მწარე განგებამ.